Austeria Miejska w Sławkowie

Austeria sławkowska to XVII-wieczna drewniana karczma z Sławkowa, wpisana na Szlak Architektury Drewnianej w województwie śląskim. Budynek zbudowany na planie litery T ma powierzchnię 380 m², jest parterowy, konstrukcji zrębowej, z niskim podmurowaniem. Jego frontowa elewacja jest pięcioosiowa, a wewnętrzną przestrzeń dzielą szeroka brama i sień przejazdowa. Dach ma charakterystyczny polski kształt, pokryty jest gontem i wsparty na kamiennych kolumnach, co tworzy głębokie podcienie. W tylnej części znajduje się stan z wozownią i stajnią, a w przeszłości budynek wykorzystywany był jako karczma. Karczma ma bogatą historię sięgającą XIII wieku, chociaż jej obecny wygląd datuje się na XVIII wiek. Zachowała się z niewielkimi zmianami do dnia dzisiejszego, co świadczy o jej dużym znaczeniu w lokalnej kulturze. W 1697 roku zasiadł w niej król August II Mocny, co podkreśla jej znaczenie jako miejsca spotkań ważnych osobistości. W XIX wieku została objęta dzierżawą przez miasto, co stanowiło istotny element miejskich dochodów. W 1862 roku rozważano jej rozbiórkę, jednak dzięki staraniom dzierżawców budynek uratowano i poddano remontowi. Do 1939 roku austeria była w miejskich rękach, następnie w okresie okupacji została przekształcona w „Dom Niemiecki”. Po wojnie, w latach 1969–1987, mieściło się w niej muzeum miejskie, a od 1992 roku budynek został częściowo przekształcony w restaurację. Interesujący jest sposób, w jaki nie tylko zachowano budynek, ale i adaptowano jego przestrzenie do nowych zadań, co świadczy o jego ciągłej wartości i miejscu w sercu lokalnej społeczności. Austeria sławkowska jest doskonałym przykładem drewnianej architektury regionalnej, a jej historia związana z ważnymi wydarzeniami i postaciami podkreśla jej znaczenie kulturowe.