Dwór „Ludwikówka” w Pszczynie

Dwór „Ludwikówka”, zbudowany około 1800 roku według planów architekta Wilhelma Puscha, jest klasycystyczną budowlą w Pszczynie, w północnej części dawnego parku angielskiego. Murowany na planie prostokąta, z poddaszem mieszkalnym i piwnicą, ma wyniesioną przed lico portyk z czterema kolumnami toskańskimi, który wspiera trójkątny przyczółek z herbem Anhaltów. Elewacja tylna wyróżnia się dwoma osiami i piętrowym ryzalitem, ozdobionym pilastrami. Dach naczółkowy pierwotnie pokryty łupkiem został później zastąpiony papą, a obecnie przywrócono mu pokrycie łupkowe. Wnętrza pierwotnie miały układ dwutraktowy, a sufity zdobią fasety. Dwór nosi imię Ludwika Anhalta, najmłodszego syna Fryderyka Erdmanna, dla którego został wzniesiony jako miejsce zamieszkania. Do 1830 roku był miejscem stałego pobytu Ludwika, a w latach jego panowania (1830–1841) stał się centrum życia dworskiego, związanym z dojazdem do zameczku myśliwskiego w Promnicach. Obiekt, wpisany do rejestru zabytków, przeszedł gruntowną restaurację w latach 2008–2010, podkreślając jego znaczenie historyczne i kulturalne. Jako byłe rezydencja książąt pszczyńskich, „Ludwikówka” jest ważnym elementem lokalnego dziedzictwa architektonicznego, o które starano się dbać poprzez modernizację i konserwację.