Ratusz w Bielsku-Białej

Ratusz w Bielsku-Białej, zbudowany w latach 1895-1897 według projektu Emanuela Rosta juniora, jest neorenesansowym zabytkiem położonym przy Placu Ratuszowym. Pierwotnie mieścił magistrat miasta Białej oraz inne instytucje publiczne. Od 1951 roku pełni funkcje administracyjne w połączonym mieście Bielsko-Biała. Jego architektura łączy wiedeńskie inspiracje z północnymi motywami, co czyni go jednym z najbardziej okazałych budynków publicznych w regionie. Ratusz ma powierzchnię 1278 m² i trzy kondygnacje, z charakterystycznym centralnym ryzalitem, mansardowym dachem i kwadratową wieżą zegarową o wysokości 52 metrów. Wnętrza ratusza charakteryzują się monumentalnymi schodami z marmurowymi balustradami oraz bogato zdobioną Salą Rady, która służy jako miejsce posiedzeń rady miejskiej. Sala ma wysokość 8,6 m i 160 m² powierzchni, a jej ściany ozdabiają jońskie pilastry oraz unikalne detale architektoniczne. Historia ratusza sięga lat 90. XIX wieku, gdy władze uznały potrzebę nowego budynku, zorganizowały konkurs architektoniczny, a ostatecznie wybrany projekt Rosta sprostał wszystkim wymaganiom, łącząc funkcjonalność z reprezentacyjnym stylem. Po zakończeniu budowy, ratusz stał się symbolem samorządności, dominując nad sąsiednim Dworem Lipnickim. W ciągu lat ratusz przeszedł różne modernizacje, a w 1997 roku, z okazji stulecia, przywrócono mu pierwotny wygląd. Warto wspomnieć, że w 2008 roku Narodowy Bank Polski wydał monetę z wizerunkiem ratusza, a w 2009 roku budynek znalazł się na pocztówce promującej Polskę podczas Eurowizji. Ratusz nie tylko odzwierciedla architekturę i historię Bielska-Białej, ale również jest miejscem ważnych wydarzeń kulturalnych i społecznych.