Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Kaczycach

Kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Kaczycach to zabytkowa, drewniana świątynia parafialna, która została pierwotnie wybudowana przed 1620 rokiem w Ruptawie, a przeniesiona do Kaczyc w latach 1971–1972. Historia kościoła wiąże się z jego rolą w lokalnej wspólnocie, kiedy to parafia w Ruptawie należała do dekanatu wodzisławskiego, obsługując mieszkańców także pobliskich miejscowości. W wyniku wojen śląskich oraz po II wojnie światowej kościół częściowo ucierpiał; postanowiono więc przenieść go do Kaczyc, gdzie mieszkańcy nie mieli własnej parafii. Zespół zarządzający województwem wydał zgodę na ten ruch, co przyczyniło się do zachowania zabytku. Architektonicznie kościół reprezentuje konstrukcję zrębową, z podmurówką i słupową wieżą zakończoną cebulastym hełmem. Jego wota są obite gontem, a dachy są dwuspadowe. Wnętrze kościoła zdobi polichromia oraz XVIII-wieczny ołtarz główny z obrazem św. Anny Samotrzeć, otoczonym figurami św. Jana Nepomucena i św. Ignacego Loyoli. Dwa boczne ołtarze przedstawiają św. Barbarę i św. Katarzynę, a na ścianach znajdują się sceny Drogi Krzyżowej autorstwa Jana Krężeloka. Ciekawostką jest dzwon "Św. Antoni", ważący 350 kg, który dziękczynną ofiarą przekazali parafianie ze Skrzyszowa, a w przeszłości należał do parafii w Pogwizdowie. Kościół jest częścią Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego i stanowi ważny element lokalnego dziedzictwa kulturowego.