Małobądz to dzielnica Będzina, położona w południowo-zachodniej części miasta, zajmująca 295 ha. Charakteryzuje się głównie zabudową domów jednorodzinnych, a w północnej części znajduje się osiedle Syberka, które zaczęło się rozwijać po II wojnie światowej. W latach 1978-1988 na terenie Małobądza wybudowano nowoczesny Szpital Górniczy, obecnie Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 5 im. św. Barbary, co zmieniło administracyjne granice, ponieważ część terenów została przekazana Sosnowcowi. Historia Małobądza sięga XV wieku, a pierwsze wzmianki datowane są na 1443 rok. Nazwa wsi ma różne źródła: może pochodzić od staropolskiego imienia Małobąd lub być związana z pojęciem "być". Małobądz był samodzielną wsią do 1915 roku, kiedy to został przyłączony do Będzina. W średniowieczu miejscowość była znana z urodzajnych ziem i rybołówstwa, a także posługiwała się młynem i karczmą. Wieś często cierpiała z powodu zniszczeń, takich jak pożary lub powodzie, ale dzięki staraniom właścicieli szybko się odbudowywała. Do XIX wieku Małobądz miał rozwiniętą infrastrukturę – stały w nim młyny oraz olejarnia. Mimo tego, po rozbiorach Polski znalazł się w zaborze rosyjskim. W 1913 roku rozpoczęto budowę elektrowni, która do dziś jest aktywną jednostką. Po II wojnie światowej zmiany w korytowaniu rzeki Czarnej Przemszy oraz budowa trasy szybkiego ruchu wpłynęły na zniszczenie pierwotnego charakteru dzielnicy. Ciekawostką jest, że w 1951 roku część Małobądza została przyłączona do Czeladzi, co zmieniło jego granice administracyjne. Małobądz, pomimo przemian, zachowuje swoje unikalne cechy jako dzielnica Będzina oraz świadectwo bogatej historii regionu.