Wieża Jordanka na Wawelu

Wieża Jordanka, jedna z czterech wież Zamku Królewskiego na Wawelu, została zbudowana w XIV wieku i początkowo miała charakter obronny. Jej architektura zmieniała się na przestrzeni wieków; w latach 1520–1533 nadbudowano ją w stylu renesansowym, co podkreśla jej historyczną wartość. W 1860 roku wieża zyskała nowy hełm w stylu barokowym, nawiązujący do hełmów wież Zygmunta III Wazy i Jana III Sobieskiego, co świadczy o jej znaczeniu w kontekście architektonicznym i estetycznym Wawelu. Wnętrza wieży również mają ciekawą historię. Na pierwszym piętrze znajduje się gabinet Włoski, część Prywatnych Apartamentów Królewskich, co wskazuje na jej związek z kulturą królewską i życiem na dworze. Natomiast sala na drugim piętrze mieściła nieistniejącą kaplicę pałacową, która obecnie nie pełni żadnej funkcji, co może budzić zainteresowanie związane z zapomnianymi miejscami w zabytkowych budowlach. Parter wieży pozostaje niewykorzystany, co może stwarzać możliwości dla przyszłych realizacji kulturalnych lub wystawienniczych. Wieża Jordanka jest ciekawym przykładem ewolucji architektury zamkowej, łączącym elementy obronne z renesansowym i barokowym bogactwem, co czyni ją ważnym punktem na kulturalnej mapie Krakowa.