Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty w Krakowie

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty, położony w Krakowie na Kazimierzu, to imponujący przykład średniowiecznej architektury w Polsce. Obiekt jest trójnawowy, bazylikowy, bezwieżowy i bez transeptu, z pięcioprzęsłowym prezbiterium, które zakończone jest pięciobocznie. Sklepienie główne w nawie powstało w XIX wieku jako drewniana imitacja pierwotnego, które zniszczyło trzęsienie ziemi w 1443 roku. W prezbiterium znajduje się późnogotyckie sklepienie gwiaździste oraz XVII-wieczny krucyfiks. Warto zaznaczyć, że najcenniejszym dziełem w kościele jest późnorenesansowy nagrobek Wawrzyńca Spytka Jordana z warsztatu Santiego Gucciego, a także obraz „Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny” autorstwa Andrzeja Wenesty z 1674 roku. Wyposażenie kościoła jest skromne, co eksponuje piękno architektury. Znajdują się tu również dwa zestawy organów z XIX wieku. Do kościoła przylega gotycka kaplica św. Moniki, zwana także kaplicą Węgierską, oraz klasztor augustianów, gdzie zachowały się liczne renesansowe i gotyckie freski. Historia kościoła sięga XIV wieku, kiedy to Kazimierz Wielki sprowadził augustianów do Kazimierza. Budowa zespołu klasztornego rozpoczęła się w 1342 roku, a w trakcie wieków doświadczył on wielu zniszczeń przez pożary, powodzie oraz wojny, jednak dzięki wysiłkom konserwatorskim społeczności lokalnej i wspierających biskupów udało się zachować jego dziedzictwo. Ciekawostką jest, że w okresie zaborów kościół przekształcono w magazyn, a w czasie II wojny światowej wiele zakonników zostało wywiezionych do obozów. Dziś kościół jest jednym z najpiękniejszych przykładów architektury gotyckiej, wyróżniającym się smukłą sylwetką i bogactwem detali architektonicznych, co czyni go ważnym punktem na kulturalnej mapie Krakowa.