Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, mieszczące się w Collegium Maius w Krakowie, jest instytucją o bogatej historii, sięgającej XIX wieku. Jego początki sięgają 1867 roku, kiedy to profesor Józef Łepkowski założył Gabinet Archeologiczny, który z czasem przekształcono w muzeum. Kształt obecnej ekspozycji w dużej mierze zawdzięcza Karolowi Estreicherowi, który zarządzał placówką przez 25 lat. Muzeum gromadzi cenne zbiory podzielone na siedem kolekcji, w tym instrumenty naukowe, malarstwo, fotografię, rzeźbę oraz rzemiosło artystyczne. Na szczególną uwagę zasługuje kolekcja instrumentów naukowych, w której znajduje się arabskie astrolabium z 1054 roku oraz aparat do skraplania gazów zaprojektowany przez prof. Olszewskiego. Istotne są również zbiory grafiki i rzeźby, w tym prace znanych artystów polskich, co czyni muzeum miejscem o ogromnym znaczeniu kulturowym. Ekspozycje prezentowane są w historycznych salach Collegium Maius, co nadaje im dodatkowego kontekstu architektonicznego. W kontekście historycznym, II wojna światowa przyniosła znaczące straty w zbiorach, które zostały przemieszczone i wiele z nich zaginęło w wyniku rabunków. Po wojnie przeprowadzono kompleksową renowację budynku, przywracając mu pierwotny wygląd sprzed 1840 roku. Wśród ciekawostek można wymienić, że Muzeum nie mogło być oficjalnie nazwane muzeum do 1860 roku z powodu zakazów ze strony zaborczych władz austriackich, co skutkowało używaniem bardziej politycznie poprawnej nazwy. W ciągu swojej działalności Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego przyczyniło się do ochrony i popularyzacji dziedzictwa kulturowego, dokumentując historię uniwersytetu oraz regionu. Obecnie muzeum cieszy się dużym zainteresowaniem, oferując odwiedzającym możliwość zapoznania się z bogactwem polskiej kultury i nauki.