Park Solvay w Krakowie

Park Solvay, założony na przełomie lat 20. i 30. XX wieku dzięki Zakładom Sodowym Solvay, stanowi nie tylko zieloną przestrzeń w Krakowie, lecz również ważny element historii tego regionu. Jego nasadzenia miały na celu odizolowanie mieszkańców od zanieczyszczeń chemicznych oraz przywrócenie części dziewiczej puszczy, która niegdyś porastała Karpaty. Powierzchnia parku w momencie założenia była podobna do obecnej, a w obrębie parku utworzono również młodnik sosnowy. Po II wojnie światowej park przeszedł pod opiekę miasta Krakowa, a w 1990 roku stał się własnością gminy. W 1998 roku przyjęto jego współczesną nazwę, a w 2007 roku rozszerzono obrzeża parku, by zachować jego naturalny charakter oraz chronić lokalną florę i faunę. Park jest domem dla około 25 gatunków drzew, w tym sosny zwyczajne, lipy, klony, czy topole kanadyjskie. Oprócz różnorodnej flory, odkryć można również bogatą faunę – od ptaków, takich jak gawrony i dzięcioły, po ssaki, jak wiewiórki. Park charakteryzuje się otwartą infrastrukturą, z asfaltowymi alejkami oraz licznymi ławeczkami i placami zabaw, jednak brak w nim monumentalnych rzeźb czy pomników. Zadbano także o przestrzeń aktywności fizycznej, oferując boiska i stoły do gier. Park Solvay dzieli się na trzy części: Sosny, Podmokła i Leśna, a jego lekko pofałdowany teren obniża się w kierunku północnym, tworząc malownicze widoki. Przestrzeń ta, z bliskością do dawnej infrastruktury przemysłowej i mieszkaniowej, stanowi ważny punkt dla lokalnej społeczności, łącząc historię z nowoczesnymi formami rekreacji.