Borzęcin to wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, z bogatą historią sięgającą 1364 roku, kiedy to została założona. Na terenie miejscowości znajduje się kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego, którego elementy pochodzą z XVII wieku. Borzęcin jest znany jako siedziba wielu znanych osób, w tym Wiktora Tomasza Badowskiego, ofiary zbrodni katyńskiej, Sławomira Mrożka, dramatopisarza oraz Emilii Piękosz-Hynek, która została wyróżniona tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata za pomoc Żydom w czasie II wojny światowej. Położenie wsi w pobliżu rzeki Uszwicy sprzyjało osadnictwu, a także rozwojowi rolnictwa. Ludność Borzęcina, głównie pochodzenia słowiańskiego, osiedlała się na tych terenach już przed jego założeniem. W XVIII wieku wieś podlegała pewnym przekształceniom administracyjnym, m.in. przechodząc pod kontrolę cesarstwa austriackiego. W XIX wieku mieszkańcy zmagali się z trudnościami związanymi z pracą na polach dworskich oraz brakiem żywności, co prowadziło do emigracji zarobkowej. W XX wieku, szczególnie w czasie II wojny światowej, Borzęcin doświadczył dramatycznych wydarzeń, w tym eksterminacji ludności żydowskiej oraz mieszkańców. Po wojnie wieś została zniszczona, lecz rozpoczęła odbudowę, przywracając życie społeczne i gospodarcze. Mieszkańcy utrzymują silne tradycje rolnicze i kulturalne, a ich historia oraz losy splatają się z burzliwymi wydarzeniami przeszłości. Ciekawostką jest, że podczas niemieckiej okupacji wielu mieszkańców narażało życie, starając się pomóc prześladowanym Żydom. W Borzęcinie znajdują się także osiedla z charakterystycznymi nazwami, a istniejąca infrastruktura, na przykład mosty łączące wschodnią i zachodnią część wsi, stanowi istotny element lokalnego układu komunikacyjnego. Borzęcin jest więc lokalnym przykładem wsi, której historia bogata jest w zarówno tragiczne, jak i pozytywne wydarzenia, kształtujące dzisiejszy obraz społeczności.