Chocznia to wieś w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, z bogatą historią sięgającą XIV wieku. Nazwa miejscowości, pierwotnie zróżnicowana na Chocznię Dolną i Górną, związana jest z księstwem oświęcimskim, a pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1355 roku. W miejscowości znajdują się zabytkowe obiekty, takie jak kościół pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela oraz budynek „starej szkoły”, a także dwa pomniki przyrody: lipa drobnolistna i klon jawor. Chocznia w latach XV i XVI przeżywała rozwój związany z napływem osadników oraz nadaniami królewskimi, co przyczyniło się do dynamicznego rozwoju lokalnej społeczności. Życie mieszkańców na przestrzeni wieków kształtowały wojny, podatki i chłopskie powstania, a wieś w XVIII wieku znalazła się pod panowaniem Austrii. Po I wojnie światowej Chocznia zyskała prawa własnościowe do gruntów oraz aktywnie uczestniczyła w ruchu ludowym. II wojna światowa przyniosła tragedie, w tym wysiedlenia i zniszczenia. Po wojnie wieś odbudowała się, rozwijając infrastrukturę, w tym edukację, co zaowocowało powstaniem dwóch szkół podstawowych. Chocznia charakteryzuje się także działalnością kulturalną, reprezentowaną przez filię biblioteki oraz ochotniczą straż pożarną z orkiestrą dętą. Miejscowość sprzyja turystyce pieszej i rowerowej, a jej mieszkańcy kultywują małopolskie tradycje językowe i kulturowe, z których część przetrwała do czasów współczesnych. Główne źródła utrzymania Chocznian to rolnictwo oraz praca w pobliskich Wadowicach i Andrychowie. W 2008 roku wieś zamieszkiwało 5688 osób, a liczba mieszkańców sukcesywnie wzrasta. Chocznia, z jej malowniczymi krajobrazami oraz bogatą historią, stanowi interesujące miejsce na mapie Małopolski.