Skawa to wieś położona w województwie małopolskim, w gminie Raba Wyżna, pomiędzy Rabką-Zdrojem a Jordanowem. Nazwa miejscowości pochodzi od rzeki Skawy, znanej z krętego charakteru. Historia Skawy sięga XV wieku, mimo że wieś nie została wymieniona w Liber Beneficiorum Jana Długosza. W 1490 roku była częścią parafii w Mszanie i do końca XIX wieku liczyła 284 domostw i 1713 mieszkańców. W Skawie znajduje się zabytkowa kaplica, a niegdyś istniał klasycystyczny dwór Borowskich. Kultura miejscowości jest bogata, mianowicie, działa tu orkiestra dęta oraz kabaret „Truteń”. Skawa jest znana z Zakładu Salezjańskiego, który rozpoczął działalność w 1920 roku, lecz został przerwany z powodu wojny. Po II wojnie światowej wieś dynamicznie się rozwijała, powstały różne instytucje i infrastruktura, w tym szkoły i ośrodek zdrowia. Geograficznie, Skawa leży w Kotlinie Rabczańskiej, w obszarze górskim o trudnych warunkach dla rolnictwa, co jednak sprzyja turystyce. Miejscowość otoczona jest przez Pasmo Gorców i Babiogórskie, co stwarza możliwości do uprawiania turystyki pieszej i narciarskiej. Środowisko naturalne Skawy charakteryzuje umiarkowany klimat przejściowy, relatywnie duży spadek rzeki Skawy oraz występowanie wód mineralnych. Flora jest zróżnicowana, mimo zniszczeń leśnych, a fauna obejmuje m.in. zające, jelenie i szereg gatunków ptaków. Skawa działa jako lokalny ośrodek sportowy, posiadając zespół piłkarski „KS Skawianin Skawa”, co wspiera lokalną społeczność w działalności sportowej. W wyniku zabudowy i działalności rolniczej obszar przechodził zmiany, które wpłynęły na naturalne ekosystemy. Te cechy i bogata historia czynią Skawę interesującym miejscem do odwiedzenia, z atrakcyjnymi walorami naturalnymi oraz kulturalnymi.