Dłubniański Park Krajobrazowy

Dłubniański Park Krajobrazowy, położony na granicy Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Miechowskiej, jest najbardziej na wschód wysuniętym parkiem w regionie. Jego powierzchnia wynosi 10 959,6 ha, a otulina obejmuje 11 684,7 ha. Park leży na obszarze sześciu gmin wzdłuż rzeki Dłubni, która stanowi oś parku. Dolina Dłubni ma bogatą historię osadniczą i jest zasilana przez liczne źródła, w tym te w Imbramowicach i Ściborzycach, które są objęte ochroną prawną jako pomniki przyrody, w tym znane Źródło Hydrografów oraz Źródło Jordan. Na obszarze parku można znaleźć liczne pomniki przyrody oraz cenne zabytki architektoniczne, szczególnie kościoły i zespoły dworsko-parkowe, które świadczą o bogatej tradycji kulturowej regionu. Park nie tylko zachwyca pięknem przyrody, ale również jest miejscem, gdzie historia i kultura splatają się z naturalnym krajobrazem, co czyni go cennym miejscem dla miłośników przyrody i historii.