Zamek w Czchowie

Zamek w Czchowie, wybudowany w XIII–XIV wieku, był strategiczną fortyfikacją usytuowaną na wzgórzu nad Dunajcem, mającą na celu kontrolowanie szlaku handlowego oraz pełniącą funkcję celną. Główna konstruktura to cylindryczna wieża o średnicy 12,5 m i wysokości około 20 m, otoczona murami obronnymi o grubości od 1,2 do 2 m. W skład zamku wchodził także dom mieszkalny oraz wieża bramna, przez którą prowadził wjazd. Pierwsza fortyfikacja pojawiła się na tym terenie w drugiej połowie XIII wieku w formie murowanej wieży obronnej otoczonej drewnianymi umocnieniami. Zamek pojawia się w źródłach pisanych po raz pierwszy w 1356 roku i w ciągu kolejnych stuleci zyskał znaczenie jako siedziba starostów czchowskich oraz miejsce, w którym mieścił się sąd ziemski. W drugiej połowie XVI wieku zamek należał do powiatu sądeckiego w województwie krakowskim. Po opustoszeniu w XVII wieku, zamek zaczął popadać w ruinę, a w XVIII wieku w zachowanej wieży urządzono więzienie, które zlikwidowano po I rozbiorze Polski w 1772 roku. Dziś na terenie zamku można zobaczyć częściowo zniszczoną wieżę oraz odsłonięte fundamenty murów. Ruiny zamku w Czchowie stały się inspiracją dla artystów, w tym Macieja Bogusza Stęczyńskiego i Adama Gorczyńskiego, którzy uwiecznili je w swoich dziełach. Zamek w Czchowie jest nie tylko cennym obiektem historycznym, ale także miejscem o ogromnym znaczeniu kulturowym, świadczącym o dawnym życiu oraz architekturze obronnej regionu.