Kościół św. Wojciecha w Krakowie

Kościół św. Wojciecha w Krakowie, zlokalizowany na Rynku Głównym, jest rzymskokatolickim kościołem rektoralnym o bogatej historii sięgającej początków XI wieku. Jego historia związana jest z tradycją, według której św. Wojciech miał tu głosić kazania, co doprowadziło do powstania drewnianej świątyni. Archeologiczne odkrycia ujawniły pozostałości murowanego kościoła z przełomu X i XI wieku, a obecna budowla powstała w stylu romańskim w drugiej połowie XI lub na początku XII wieku. W 1404 roku kościół stał się prebendą uniwersytecką dzięki bp. Piotrowi Wyszowi Radolińskiemu, a w 1453 roku głosił tu kazania Jan Kapistran. W XVII i XVIII wieku przeszedł barokizację, podczas której zwiększono wysokość ścian, dobudowano kopułę i nowe wejście. Przebudową kierowali prof. Walenty Fontana oraz ks. Sebastian Mirosz. Architektura kościoła jest jednonawowa, z eliptyczną kopułą i prostokątnym prezbiterium. Wnętrze ozdobione jest barokowym wyposażeniem z XVIII wieku, a w ołtarzu głównym znajduje się XVII-wieczna kopia obrazu Matki Boskiej Większej. W kościele można podziwiać późnobarokowy portal oraz piękny XV-wieczny krucyfiks. Szczególną uwagę zwraca kaplica bł. Wincentego Kadłubka, która ma sklepienie kolebkowe z lunetami. Historia Rynku Głównego jest eksponowana w podziemiach kościoła, co dodaje mu wartości kulturalnej. Wokół budowli krążą również interesujące historie, a epitafium grobowe Walentego Fontany przyciąga uwagę miłośników sztuki. Kościół św. Wojciecha jest więc nie tylko świadkiem bogatej historii Krakowa, ale również przykładem wartościowej architektury, która łączy w sobie elementy różnych epok.