Baszta Stolarzy w Krakowie

Baszta Stolarzy, znana również jako Baszta Stolarska, to jedna z trzech w pełni zachowanych baszt w obrębie murów miejskich Krakowa. Zbudowana w stylu gotyckim na kwadratowej kamiennej podstawie, ma półokrągły kształt i składa się z trzech kondygnacji. W górnej części baszty znajduje się ozdobny fryz oraz dach o nieregularnym, stożkowatym kształcie, pokryty czerwoną dachówką. Baszta, położona przy ulicy Pijarskiej, jest częścią Muzeum Książąt Czartoryskich, które wykorzystuje ją jako magazyn. Choć nie jest w pełni udostępniana turystom, można zobaczyć jej ganek od strony ulicy, będący częścią trasy turystycznej. W historii, Baszta Stolarzy pełniła funkcje obronne, chroniąc Bramę Floriańską i Barbakan od strony zachodniej, a odpowiedzialne za jej obronę były cechy Stolarzy i Powroźników. Na początku XIX wieku istniała groźba jej rozbiórki; jednak dzięki wysiłkom profesora Feliksa Radwańskiego, baszta została ocalona. W 1817 roku, Radwański przekonał senat Rzeczypospolitej Krakowskiej do decyzji o zachowaniu fragmentów średniowiecznego muru obronnego, w tym Baszty Stolarzy. W 1874 roku została podarowana przez miasto księciu Władysławowi Czartoryskiemu jako część Muzeum Książąt Czartoryskich. W 2015 roku przeprowadzono gruntowny remont, który obejmował wymianę dachówki, czyszczenie murów oraz odnowienie wnętrza, a przyszłe zagospodarowanie baszty zależy od władz muzeum i przebiegu dalszych remontów trwających od 2010 roku. Ciekawostką jest, że profesor Radwański w swoim wystąpieniu podkreślał nie tylko wartość obronną murów, ale także ich rolę w ochronie mieszkańców przed nieprzyjemnymi wiatrami, które mogłyby wpływać na życie codzienne krakowian.