Collegium Broscianum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Collegium Broscianum to budynek Uniwersytetu Jagiellońskiego zlokalizowany przy ul. Grodzkiej 52 w Krakowie, mieszczący instytuty filozofii, socjologii, religioznawstwa oraz Katedrę Porównawczych Studiów Cywilizacji. Jego historia sięga końca XVI wieku, kiedy to Towarzystwo Jezusowe rozpoczęło budowę kompleksu. W 1595 roku jezuici nabyli teren od senatora Joachima Ocieskiego dzięki wsparciu Piotra Skargi, a w 1623 roku otworzyli w nim szkołę humanistyczną, co spotkało się z oporem ze strony Akademii Krakowskiej. W kolejnych latach rywalizacja z uczelnią przybierała na sile, a sytuacja kulminowała w 1634 roku, gdy kolegium zostało zamknięte na polecenie papieża i króla. Budynek Collegium Broscianum przez wiele lat nie miał stałego przeznaczenia, a w XVIII wieku, po kasacie jezuitów, przeszedł na własność Komisji Edukacji Narodowej. Od 1774 roku był wykorzystywany jako przytułek dla byłych jezuitów, a później służył jako kwatera urzędów, szkół i sądów, przechodząc liczne remonty. W 1846 roku dobudowano nowe skrzydło. W XX wieku budynek nadal służył instytucjom sądowymi, a w okresie II wojny światowej był siedzibą instytucji niemieckich. Po wojnie, aż do 1971 roku, mieściły się tutaj polskie sądy. W 1970 roku Collegium Broscianum zostało przekazane Uniwersytetowi Jagiellońskiemu, gdzie rozpoczęto przenoszenie różnych instytutów. Budynek zyskał swoją nazwę na cześć krakowskiego matematyka Jana Brożka. Zrealizowano również remonty, które ujawniły obecność rakotwórczych grzybów w związku z wilgocią. W 1980 roku w Collegium Broscianum powstało Niezależne Zrzeszenie Studentów, a także siedzibę znalazł Krakowski Chór Akademicki. Ważnym elementem budynku jest sala nazwana imieniem polskiej filozofki Izydory Dąmbskiej. Collegium Broscianum, będące nie tylko miejscem edukacji, ale i znaczącym elementem historyczno-kulturowym Krakowa, odzwierciedla jakość oraz rozwój polskiego życia intelektualnego na przestrzeni wieków.