Schronisko PTTK na Magurze Małastowskiej

Schronisko PTTK im. Stanisława Gabryela na Magurze Małastowskiej, położone w Beskidzie Niskim na wysokości 740 m n.p.m., jest najwyżej usytuowanym schroniskiem w tym regionie. Znajduje się w miejscowości Małastów i od 2021 roku pozostaje zamknięte. Schronisko zostało zbudowane w latach 1954-1955 z drewna pozyskanego z rozbieranych domów łemkowskich. Jego budowę, która trwała zaledwie cztery miesiące, prowadziła ekipa cieśli z Zakopanego pod kierownictwem Franciszka Giewonta. Obiekt został uroczyście otwarty 6 marca 1955 roku, a jego patronem jest Stanisław Gabryel, działacz turystyczny z Gorlic. Schronisko dysponowało 30 miejscami noclegowymi oraz bufetem. W pobliżu znajdowało się pole namiotowe z sanitariatami, co czyniło je popularnym miejscem wśród turystów. Schronisko leżało również przy narciarskiej trasie ośrodka SkiPark Magura, zaledwie 300 m poniżej górnej stacji wyciągu krzesełkowego. To sprawiało, że otoczenie obiektu zyskiwało na atrakcyjności w sezonie zimowym. Schronisko było punktem wyjściowym dla wielu ciekawych szlaków turystycznych, w tym trasy prowadzącej do Bacówki PTTK w Bartnem oraz Szlaku Wincentego Pola. W historii schroniska istnieją plany na rozbudowę obiektu w latach 80. XX wieku, które jednak nie zostały zrealizowane. W ciągu lat schronisko zyskało na znaczeniu jako miejsce spotkań turystów, a jego architektura nawiązywała do tradycyjnych łemkowskich budowli. Pomimo swojego zamknięcia, schronisko pozostaje ważnym elementem lokalnej kultury i historii, przyciągającym uwagę miłośników gór i turystyki.