Synagoga w Dąbrowie Tarnowskiej

Synagoga w Dąbrowie Tarnowskiej została założona w 1972 roku przez rodzinę Rothów w prywatnym mieszkaniu, z powodu zakazu modlitw w głównej synagodze, która miała przechodzić remont. Funkcjonowała do grudnia 1995 roku, kiedy zmarł jej ostatni wierny, Samuel Roth. W testamencie zapisał synagogę swojej siostrzenicy Cesi Nesselroth w Australii. W 1996 roku, dzięki inicjatywie redaktora naczelnego "Kuriera Dąbrowskiego", Jerzego Rzeszuty oraz władz samorządowych, powstało Muzeum Judaistyczne, obecnie znane jako Izba Pamięci Żydów. Urząd Miasta zobowiązał się do opieki nad cmentarzem żydowskim w zamian za bezpłatne przekazanie pomieszczeń. Synagoga została poddana renowacji – okratowano okna, uporządkowano eksponaty i wyczyszczono ściany, na których znajdują się żółte gwiazdy Dawida oraz hebrajskie inskrypcje. W sali modlitewnej zachowane jest oryginalne wyposażenie, w tym Aron ha-kodesz zasłonięty parochetem oraz malowidła przedstawiające tablice Dekalogu. Na ścianach znajdują się inskrypcje witające wiernych oraz podkreślające znaczenie Tory. W wystawie znajdują się również przedmioty liturgiczne, takie jak świeczniki bożnicze, tefilin oraz około 200 ksiąg liturgicznych z dąbrowskiej gminy. Przedsionek muzeum zawiera pamiątki po Samuelu Roth, takie jak zdjęcia i dokumenty. Istnieje przypuszczenie, że zwoje Tory mogły zostać wywiezione z Polski przed powstaniem muzeum. Kustoszem zbiorów jest Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. Synagoga w Dąbrowie Tarnowskiej była ostatnią czynną synagogą w mieście oraz jedynym funkcjonującym sztibłem w Galicji Zachodniej.