Zamek Andrychowski, znany także jako Pałac Bobrowskich, to klasycystyczny, parterowy dwór z XVIII wieku, wybudowany na planie podkowy. Budowla, murowana i podpiwniczona, zdobiona jest portykiem z czterema kolumnami doryckimi oraz herbowymi symbolami rodziny Bobrowskich i Męcińskich. Obiekt ma wydatny ryzalit i duże okna, a na jego terenie znajduje się narożna baszta. Dwór otacza pozostałość parku dworskiego oraz wolnostojąca powozownia, obecnie przekształcona w lokal gastronomiczny. Nazwa "Zamek" związana jest z pierwotnym obronnym charakterem tej lokalizacji, która była wykorzystywana przez zamożną szlachtę jako rezydencja oraz miejsce obrony. Historia dworu sięga I połowy XVII wieku, kiedy to Marian Przyłęcki, właściciel klucza wieprzowskiego, przeniósł tutaj swoją siedzibę. W budowli z przylegającą wieżyczką miały miejsce zjazdy Konfederacji Barskiej. W 1756 roku obiekt przeszedł w ręce rodziny Ankwiczów, a w XIX wieku hrabiowie Bobrowscy dokonali rozbudowy, nadając mu obecny kształt oraz zmieniając główne wejście na północne. W przeszłości dwór otaczały stawy i fosa, co podkreślało jego obronny charakter. Zamek Andrychowski stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu, łącząc w sobie zarówno aspekty architektoniczne, jak i historyczne.