Kościół Imienia Maryi w Bączalu Dolnym

Kościół Imienia Maryi w Bączalu Dolnym to ważny zabytek sakralny w diecezji rzeszowskiej, który wyróżnia się architekturą nawiązującą do historyzującego polskiego stylu narodowego z elementami modernizmu. Zaprojektowany przez Eustachego Chmielewskiego, kościół został zbudowany w latach 1957-1959 i pełni funkcję trzeciej świątyni parafialnej w miejscowości, gdzie historia religijna sięga 1348 roku. Historia kościoła jest bogata, bowiem jego poprzednicy, w tym drewniany kościół pw. św. Mikołaja, ulegli zniszczeniu, z czego pierwszy z nich według kronik zniszczono podczas potopu szwedzkiego. Nowy kościół, poświęcony przez bpa Wojciecha Tomakę, został konsekracyjnie zamknięty w Roku Jubileuszowym 1000-lecia chrztu Polski. Architektura zewnętrzna obejmuje wysokie wieże dzwonnicze, spadziste dachy oraz elementy nawiązujące do stylu swojskiego i gotyckiego, co nadaje budowli unikatowego charakteru. Wnętrze kościoła zachwyca polichromią z lat 60. XX wieku, przedstawiającą ważne wydarzenia z historii Kościoła, oraz witrażami zaprojektowanymi przez Zygmunta Czyża. Ciekawostką jest, że w kościele znalazło schronienie kolonia mroczka późnego, jednego z największych polskich nietoperzy. Kościół jest nie tylko miejscem kultu, ale także obiektem chronionym i atrakcją kulturową, z bogatym wyposażeniem, w tym łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Bączalskiej. Otoczenie kościoła wzbogacają liczne obiekty, takie jak dzwonnica, kapliczki oraz zabytkowe cmentarze, co czyni ten kompleks ważnym punktem na religijnej i turystycznej mapie regionu.