Lubatówka

Lubatówka to wieś w województwie podkarpackim, znana ze swojego malowniczego położenia w wąwozie nad rzeką Lubatówka oraz otaczających ją wzniesień, takich jak Góra Winiarska i Góra Pachanowa. Wieś, historycznie związana z ziemią sanocką, ma bogatą historię sięgającą wieku XIV, kiedy to stanowiła ważny punkt na granicy między Polską a Księstwem Halickim. Lubatówka przeszła wiele zmian administracyjnych, a w latach 1975-1998 była częścią województwa krośnieńskiego. Ukształtowanie terenu i bioróżnorodność sprawiają, że wieś jest otoczona mieszaną puszczą karpacką, w której można spotkać wiele rodzimych gatunków drzew takich jak buk, jodła, dąb i sosna, oraz fauna obejmującą dziki, sarny i rysie. Dodatkowo, wieś jest znana z występowania źródeł wód jodowych, co przyciąga turystów szukających naturalnych kuracji. Przez Lubatówkę płynie górski potok, który wpływa do Wisłoka. W okresie XVII wieku wieś ucierpiała na skutek najazdów i wojen, w tym najazdów tatarskich oraz wojen szwedzkich. Po rozbiorach Polski została włączona do Austrii, co doprowadziło do okresu germanizacji i znacznych przekształceń społeczno-gospodarczych. Po II wojnie światowej nastąpił intensywny rozwój infrastruktury, w tym elektryfikacji i budowy szkół. W Lubatówce działała także warzelnia soli, która od 1976 roku produkuje znaną w Polsce sól iwonicką, a wieś zyskała możliwość gazyfikacji. Architektonicznie, wieś charakteryzuje się typową zabudową wiejską, a w 1971 roku zbudowano kościół, który w 1986 roku poświęcił biskup Ignacy Tokarczuk. W historii Lubatówki istotną rolę odegrali znani mieszkańcy, w tym Kazimierz Chłędowski, historyk, powieściopisarz oraz Jan Szczepanik, wynalazca telewizji. Współczesne Lubatówka jest dynamicznie rozwijającą się miejscowością, w której tradycja łączy się z nowoczesnością, a lokalna społeczność pielęgnuje swoją tożsamość i dziedzictwo kulturowe.