Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy to obszar chroniony położony w Bieszczadach Zachodnich, stanowiący otulinę Bieszczadzkiego Parku Narodowego od strony zachodniej. Utworzony w 1992 roku, park zajmuje powierzchnię 51 461 ha, z 83% zalesieniem i jest częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. W parku występują najwyższe szczyty sięgające prawie 1200 m n.p.m. charakteryzujące się piętrowym układem roślinności górskiej oraz bogatym życiem zwierzęcym, w tym niedźwiedziami, wilkami, rysiami i żbikami. W obrębie parku znajdują się ważne rezerwaty przyrody, takie jak Cisy na Górze Jawor i Gołoborze. Region ten był popularnym celem turystycznym już w latach 30. XX wieku, z pensjonatami w Cisnej i Jabłonkach. W okresie tym wytyczono szlaki turystyczne, a teren był odwiedzany przez letników oraz narciarzy. Po II wojnie światowej obszar uległ wyludnieniu, jednak w latach 50. turyści, w tym studenci, zaczęli ponownie odkrywać Bieszczady, co przyczyniło się do rozwoju turystyki. Obecnie park wyróżnia się zarówno walorami przyrodniczymi, jak i bogatym dziedzictwem kulturowym, przyciągając miłośników przyrody i historii.