Fort W III „Łuczyce”

Fort W III „Łuczyce” jest jednowałowym fortem artyleryjskim Twierdzy Przemyśl, zbudowanym w latach 1892-1900 na miejscu wcześniejszego szańca. Jego konstrukcja, łącząca murowane i ziemne elementy, odzwierciedla nietypowy design fortów artyleryjskich tej epoki, w szczególności dzięki innowacyjnym rozwiązaniom w budowie koszar i schronu głównego. Fort został zaprojektowany z myślą o obronie doliny Wiaru i był kluczowym punktem strategicznym na prawym brzegu rzeki. Po rozpoczęciu I wojny światowej fort przeszedł modyfikacje, a jego budowa mogła być kontynuowana w obliczu wojennej rzeczywistości. Po 1970 roku fort został częściowo rozebrany, ale jego pozostałości, w tym zachowane koszary oraz poprzecznice na wałach, są w dobrym stanie. Wśród architektonicznych atrakcji wyróżnia się ceglana brama wjazdowa oraz jeden z kojców, które są świadectwem nietypowego charakteru fortów tego rodzaju. Odbywały się w nim różnorodne inicjatywy kulturalne. Fort był wcześniej dzierżawiony przez stowarzyszenie Projekt 8813, które dbało o jego promocję, w tym budowę repliki znaku z nazwą fortu. Fort jest dostępny do zwiedzania, co sprzyja jego popularyzacji, choć niestety z braku opieki, obiekt znowu zarasta.