Fort W VI „Helicha”

Fort W VI „Iwanowa Góra”, obecnie znany jako „Helicha”, to jednowałowy fort artyleryjski Twierdzy Przemyśl, zlokalizowany obok miejscowości Kruhel Wielki. Jego historia sięga lat 1854-1857, kiedy to powstał jako szaniec obozu warownego. W 1878 fort przeszedł przebudowę na artyleryjski, a w latach 1903-1910 został zmodernizowany, co miało na celu poprawę obrony bliskiej. W czasie I wojny światowej, w 1915 roku, fort został częściowo wysadzony, a jego pozostałości zlikwidowano w latach 1920-1930. Architektonicznie fort zaprojektowany był na wzór Fortru III „Łuczyce”, dominując nad wsią Witoszyńce i flankując międzypola Prałkowiec i Grochowiec. Usytuowany na trudnym do zdobycia wzgórzu, najwyższym w obrębie Twierdzy, fort charakteryzował się murowano-ziemną konstrukcją. Wejście do fortu prowadziło przez bramę ceglano-kamienną, chronioną przez półokrągłą ziemną basteję, z koszarami dla załogi usytuowanymi naprzeciw bramy. Na wale fortu zlokalizowane były stanowiska artyleryjskie i piechoty, a także schrony oraz zaplecze dla działa. Ciekawostką jest, że fort miał specjalnie zaprojektowane betonowe przedpiersia, a jego rogach umieszczono platformy dla karabinów maszynowych. Fosy fortu były chronione przez kaponiery, co stanowiło dodatkowy element obronny. Fort W VI „Iwanowa Góra” to nie tylko przykład militarnej architektury, ale także ważny element historii Twierdzy Przemyśl, który świadczy o strategii obronnej i militarnej ówczesnych czasów.