Pałac w Dąbrowicy

Pałac w Dąbrowicy, usytuowany w północno-wschodniej części wsi w województwie dolnośląskim, ma bogatą historię sięgającą drugiej połowy XV wieku, kiedy to był pierwotnie siedzibą zarządcy dóbr. Właścicielami majątku przez wieki były różne rodziny, w tym von Zedlitz, von Borowitz, von Carwarth, von Frankenberg oraz von Buchs. W XVIII wieku na trwałe wpisał się w krajobraz regionu, gdy w 1751 roku zbudowano barokowy pałac, którego cechą charakterystyczną była elegancka architektura. W XIX wieku obiekt przeszedł przebudowy, w tym w stylu neogotyku tudorowskiego na zlecenie rodziny von Rosen, co oprócz estetyki miało na celu przystosowanie pałacu do funkcji letniego dworku. Architektura pałacu łączy elementy neogotyckie i eklektyczne, z trzema kondygnacjami, zachowanym portykiem wejściowym, czworokątną wieżą oraz fragmentaryczną elewacją południowo-wschodnią, na której wyróżniają się kartusz z herbami i krenelaż. Ciekawostką jest fakt, że pałac nie tylko miał znaczenie administracyjne, ale też przez lata był symbolem lokalnej kultury. Po wielu perturbacjach w XX wieku obiekt przeszedł w ręce lokalnej rodziny, która zajęła się jego renowacją i odbudową, nadając mu nowe życie zgodne z dawnym charakterem. Dzisiaj część pałacu pełni funkcje mieszkalne, co świadczy o ciągłym związku społeczności z tym zabytkowym miejscem.