Cis Henrykowski

Cis Henrykowski, znany jako „Henryk”, to najstarsze drzewo w Polsce, rosnące w Henrykowie Lubańskim w województwie dolnośląskim. Szacowany na około 1250 lat, jego wiek czyni go nie tylko pomnikiem przyrody, ale także świadkiem wielu historycznych wydarzeń. Drzewo znajduje się przy ścianie stodoły w gospodarstwie nr 293, a w przeszłości doznało licznych uszkodzeń – w 1813 roku zostało trafione przez żołnierzy, w 1945 roku przez pocisk artyleryjski, a w 1989 roku zniszczył je huragan, który spowodował znaczący spadek obwodu z 5 m do 1,5 m. Ważnym momentem dla ochrony drzewa była jego kuracja w latach 90. XX wieku, a także prace przeprowadzone w 2016 roku, mające na celu poprawę stanu zdrowia drzewa. Zainstalowano rusztowanie oraz system zraszających, co pozwoliło na ochronę korzeni przed gryzoniami oraz zaopatrzenie drzewo w wodę w czasie upałów. W 2020 roku cis wypuścił nowe pędy i igły, co świadczy o poprawiającym się stanie zdrowia. Cis Henrykowski został uznany za pomnik przyrody na mocy rozporządzenia Wojewody Jeleniogórskiego z 6 kwietnia 1992 roku. W 2013 roku obwód drzewa wynosił 425 cm, a wysokość 10,5 m. Ciekawostką jest, że jego historia jest symboliczna dla regionu, odzwierciedlając zmiany zachodzące na przestrzeni wieków oraz związek ludzi z przyrodą. Przetrwanie tego drzewa przez tak długi czas czyni je nie tylko elementem lokalnego dziedzictwa, ale także ważnym punktem odniesienia dla badań z zakresu botaniki oraz historii Polski.