Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej

Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej to warowna wieża z 1580 roku, początkowo część średniowiecznych murów obronnych miasta, a od 1843 roku dzwonnica kościoła ewangelickiego. Jej fundamenty mają wymiary 4,5 na 4,5 metra. Budowla pierwotnie posiadała dach drewniany, który został później zastąpiony ceglastym w formie ostrosłupa. Od strony ul. Rycerskiej znajduje się ostrołukowy portal z resztkami kamiennych wsporników, a ściany zaopatrzone są w wąskie otwory strzelnicze. W trakcie przekształcania baszty w dzwonnicę, dodano podwójne ostrołukowe okna oraz gzyms wieńczący, na szczycie którego umieszczono krzyż z gałką. Wnętrze zdobi oryginalny dzwon z początku XIX wieku. W przeszłości znana była jako Krucza, Czarna lub Rzeźnicza, przy czym ta ostatnia nazwa mogła odnosić się do cechu rzeźników. Baszta została wzniesiona jako część obrony miejskiej, a w 1608 roku otrzymała ceglasty hełm. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków decyzją wojewódzkiego konserwatora z 24 marca 2009 roku, co podkreśla jego wartość historyczną i architektoniczną.