Brama Wodna w Bystrzycy Kłodzkiej

Brama Wodna w Bystrzycy Kłodzkiej, wzniesiona w XIV wieku, stanowi ważny element średniowiecznych murów obronnych miasta. Po roku 1319 została rozbudowana, a w 1568 dodano do niej blanki oraz ostrosłupowe zwieńczenie. Pomimo pierwotnie obronnych funkcji, w połowie XVII wieku brama przestała być używana w celach militarnych, a jej pomieszczenia przez kilka wieków nie miały konkretnego przeznaczenia. W 1922 roku przekształcono ją w izbę historyczną, gdzie zebrano XVIII-wieczne wyroby rzemieślnicze oraz dokumenty dotyczące historii Bystrzycy Kłodzkiej. W 1960 roku została wpisana do rejestru zabytków, a w latach 70. i 80. XX wieku pełniła rolę turystycznego punktu widokowego. W 1985 roku obiekt został wyremontowany przez lokalną spółdzielnię rzemieślniczą, a w 2013 roku w ramach kolejnego remontu odtworzono niektóre detale architektoniczne, w tym kratę. Architektonicznie, brama ma formę kwadratu o wymiarach około 7 na 7 metrów, z ostrołukowym przejazdem i sklepieniem kolebkowym. Wewnątrz znajduje się pomieszczenie z kwadratowymi oknami o kamiennych obramowaniach, podkreślających późnośredniowieczny charakter budowli. Zewnętrzne schody prowadzą do górnego pomieszczenia, gdzie niegdyś stacjonował strażnik, a znajdujące się powyżej ciemne izdebki miały jedynie otwory strzelnicze. Ciekawostką jest, że przed bramą pobierano myto, a sama budowla jest symbolem bogatej historii i kultury regionu, stanowiąc atrakcję turystyczną oraz świadectwo rzemieślniczej tradycji Bystrzycy Kłodzkiej.