Pałac w Radomierzycach

Barokowy pałac w Radomierzycach, usytuowany na sztucznej wyspie w otoczeniu rzeki Nysy Łużyckiej, został zbudowany w latach 1713-1730 na zlecenie Joachima Zygmunta von Ziegler-Klipphausen, szambelana króla Augusta II Mocnego. Początkowo planowano utworzenie zakładu wychowawczego dla panien szlacheckiego pochodzenia, a projekt pałacu stworzyli renomowani architekci Johann Friedrich Karcher i Matthäus Daniel Pöppelmann. Pałac zyskał popularność dzięki wizytom króla Fryderyka Wielkiego w 1745 roku, co przyczyniło się do jego nazwania "Najpiękniejszym Pałacem Łużyc". Budowla, w stylu barokowym, ma kształt litery "H" z reprezentacyjną, trzebiegową klatką schodową w południowym ryzalicie oraz okazałą "Białą Salą", która dawniej była miejscem balów i spotkań. Pałac otaczał park oraz ogród, a całego kompleksu dopełniały pawilony i oficyny. Niestety, w 1945 roku budowla została zdewastowana i popadła w zaniedbanie. Obecnie jest w remoncie, a plany na utworzenie hotelu i centrum konferencyjnego, zapoczątkowane przez dotychczasowego właściciela, Mareka Głowackiego, zmarłego w 2003 roku, pozostają w zawieszeniu. Z architektonicznych ciekawostek wyróżniają się bogate zdobienia sztukatorskie oraz dwa kamienne mosty z herbem von Ziegler-Klipphausen, prowadzące do pałacu przez fosę.