Ulica Wapienna, o długości 289 m, znajduje się we Wrocławiu, na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Rozpoczyna się od ulicy Przestrzennej, a kończy na skrzyżowaniu z ulicą Kamienną. W okresie przed II wojną światową biegła od ulicy Glinianej do Ślicznej, jednak zmiany urbanistyczne po wojnie skróciły jej przebieg. Ulica jest objęta gminną ewidencją zabytków i podlega ochronie ze względu na swój historyczny układ urbanistyczny, który jest dobrze zachowany, z licznymi zabytkowymi kamienicami i budynkami mieszkalnymi o wysokości od czterech do sześciu kondygnacji. Nawierzchnia Wapiennej jest brukowana granitową kostką, a jedynie krótki odcinek przy skrzyżowaniu z ulicą Kamienną pokryty jest masą bitumiczną. W rejonie ulicy nie przebiegają linie komunikacji miejskiej, jednak w pobliżu znajduje się przystanek autobusowy "Wapienna". Historia tej ulicy sięga XIX wieku, kiedy to osiedle Huby zostało włączone do granic Wrocławia w 1868 roku. Dawniej nosiła niemiecką nazwę Gallestrasse, upamiętniającą astronoma Johanna Gottfrieda Galle, odkrywcę Neptuna. Nazwa Wapienna została nadana w 1946 roku, a jej znaczenie jest związane z kontekstem historycznym miasta. Ulica pełni funkcję mieszkańczo-handlową; po stronie zachodniej znajdują się liczne budynki mieszkalne, natomiast przy numerze 35 usytuowany jest budynek handlowy. Dodatkowo, w sąsiedztwie Wapiennej znajduje się teren szkoły pod adresem ul. św. Jerzego 4, której budynek ma trzy kondygnacje nadziemne. Ulica Wapienna jest przykładem zmieniającej się architektury Wrocławia, ilustrując przejście od zabudowy przedwojennej do obecnych rozwiązań urbanistycznych, które powstawały głównie w latach 50. i 60. XX wieku. Obecnie, ochrona zabytków oraz historycznego układu urbanistycznego świadczy o znaczeniu tej lokalizacji w kontekście kulturalnym i architektonicznym, a jej historia stanowi ciekawy element w narracji o Wrocławiu.