Port lotniczy Wrocław-Strachowice

Port Lotniczy Wrocław im. Mikołaja Kopernika, położony w Strachowicach, został zbudowany w 1938 roku jako lotnisko wojskowe. Po II wojnie światowej, w 1945 roku, lotnisko zaczęło obsługiwać także loty cywilne, a między 1946 a 1958 rokiem dominowało tam lotnictwo wojskowe. Loty krajowe wznowiono w 1958 roku, a od 1992 roku zarządzane jest przez spółkę Port Lotniczy Wrocław S.A. Od 2005 roku nosi imię Mikołaja Kopernika, które odzwierciedla związki astronoma z Wrocławiem. W 2007 roku port stał się piątym polskim lotniskiem obsługującym rocznie powyżej 1 miliona pasażerów, co udało mu się przekroczyć ponownie w 2014, osiągając 2 miliony pasażerów. Wrocławski port lotniczy dysponuje jednym głównym terminalem T2, oddanym do użytku w 2012 roku, z szerokim zakresem udogodnień, w tym systemem ILS oraz bezpieczeństwa. Architektura nowego terminalu, z kubaturą 330 tysięcy m³, została zaprojektowana z myślą o przyszłej rozbudowie, co zwiększy przepustowość do 5-6 milionów pasażerów rocznie. Ciekawostką jest istnienie na lotnisku bazy technicznej Ryanair oraz współpraca z US Air Force, co czyni go istotnym w kontekście obronności. Lotnisko obsługuje różnorodne połączenia krajowe i międzynarodowe, w tym rosnący ruch charterski, co sprawia, że Wrocław stał się ważnym miejscem na mapie europejskiej. Połączenia komunikacyjne do centrum Wrocławia obejmują autobusy miejskie oraz taksówki, a także planowaną linię kolejową. Historia lotniska, jego rozwój archetykalny oraz znaczenie kulturowe sprawiają, że port lotniczy jest nie tylko ważnym węzłem transportowym, ale i istotnym elementem lokalnej tożsamości i infrastruktury.