Karpacz Górny

Karpacz Górny, dawniej znany jako Bierutowice czy Brückenberg, to część miasta Karpacz, której historia sięga 1635 roku, kiedy osiedliły się tutaj rodziny uciekinierów religijnych z Czech. Osada powstała wzdłuż średniowiecznego szlaku handlowego łączącego Śląsk z Czechami, co wpłynęło na jej rozwój i przyciągnięcie turystów. W XVIII wieku stała się częścią zbiorowej gminy górskiej, Gebirgsbauden, a jej centrum życia stanowiła karczma. W 1844 roku z inicjatywy króla Prus Fryderyka Wilhelma IV zbudowano w Karpaczu Górnym drewniany kościół ewangelicki, znany jako Świątynia Wang, co wzbudziło zainteresowanie turystów i przyczyniło się do rozwoju infrastruktury turystycznej, w tym hoteli i dróg. Obecność turystów doprowadziła do znacznego wzrostu liczby ludności, która w 1933 roku wynosiła 906 osób. Po II wojnie światowej obszar ten przeszedł zmiany administracyjne, a w 2018 roku oficjalnie przywrócono nazwę Karpacz Górny. W regionie znajdują się zabytki, takie jak kościół Wang z początku XIII wieku oraz zespół cmentarny. Karpacz Górny jest także miejscem badań meteorologicznych; stacja meteorologiczna na wysokości 860 m n.p.m. zbiera dane o klimacie i pogodzie. Średnie roczne opady wynoszą 1233 mm, a temperatura powietrza średnio oscyluje wokół +4,5 °C, co czyni to miejsce cenną lokalizacją dla turystów i badaczy. Warto również dodać, że Karpacz Górny jest najwyżej położoną częścią Karpacza, oddaloną od granic Karkonoskiego Parku Narodowego, co przyciąga miłośników natury i górskich wędrówek. W 2016 roku przeprowadzono konsultacje społeczne w celu zmiany nazwy z Bierutowice na Karpacz Górny, które zakończyły się sukcesem. Karpacz Górny stanowi bogate dziedzictwo kulturowe, zarówno ze względu na swoją historię, jak i architekturę, a jego rozwój turystyczny jest przykładem połączenia historii z nowoczesnością.