Wrocław Świebodzki

Wrocław Świebodzki, nieczynny dworzec kolejowy w centrum Wrocławia, to najstarszy z zachowanych dworców kolejowych miasta, oddany do użytku w 1843 roku jako stacja początkowa linii Wrocław-Świebodzice. Jego architektoniczne cechy, zaprojektowane w stylu późnoklasycystycznym przez inż. Cochiusa, obejmują parterowy budynek z dwoma kondygnacjami oraz dwa perony pod daszkiem. Z biegiem lat obiekt przeszedł kilka przebudów, a w latach 1868-1874 zyskał bardziej okazały wygląd i elementy dekoracyjne, w tym alegoryczne rzeźby nawiązujące do regionów Pomorza i Silesii. Dworzec był częścią wielonarodowego węzła kolejowego, który w latach późniejszych sukcesywnie tracił inne stacje na rzecz Świebodzkiego. Po II wojnie światowej obiekt wznowił działalność, ale od 1991 roku nie funkcjonuje jako stacja kolejowa. Obecnie w jego budynkach mieści się teatr i lokale usługowe, a w przeszłości gromadził różnorodne przedsiębiorstwa oraz kluby. Dworzec Świebodzki jest miejscem wielu ciekawostek kulturowych i historycznych. Stał się tłem dla filmów, takich jak "Lalka" w 1967 roku, oraz różnych wydarzeń artystycznych, w tym wystawy „Kolejkowo”, otwartej w 2015 roku, która prezentowała makietę kolejową. W 2016 roku zorganizowano tam pierwszy od 24 lat ogólnodostępny kurs pociągu pasażerskiego. Historia obiektu nie jest wolna od dramatów, ponieważ wielokrotnie był miejscem pożarów, w tym tragicznego zdarzenia w 2019 roku, które zakończyło się ofiarą śmiertelną. Wrocław Świebodzki, mimo że obecnie nie pełni funkcji dworca, pozostaje istotnym punktem na mapie historii kolei w Polsce, a plany przywrócenia kursów pociągów przewidują dalszy rozwój jego funkcji w przyszłości.