Baruchowo to wiejska gmina położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, z siedzibą w miejscowości Baruchowo. Gmina ma bogatą historię, sięgającą 1867 roku, kiedy to po raz pierwszy została utworzona w Królestwie Polskim, po czym kilkakrotnie zmieniała przynależność administracyjną. W okresie międzywojennym gmina przynależała do powiatu włocławskiego w województwie warszawskim, a w 1938 roku trafiła do województwa pomorskiego. Po II wojnie światowej gmina była częścią województwa bydgoskiego aż do swojej likwidacji w 1954 roku. Ożywienie gminy miało miejsce dopiero w 1984 roku, kiedy to powróciła do struktury administracyjnej jako gmina wiejska, składając się z 15 sołectw. Pod względem powierzchni, gmina Baruchowo zajmuje 107,05 km², z dominującymi użytkami rolnymi (53%) oraz leśnymi (38%). W gminie znajduje się rezerwat przyrody Grodno, który chroni jezioro Grodno oraz otaczające lasy, co podkreśla wartości naturalne regionu. Architektonicznie, gmina może poszczycić się kilkoma zabytkami, w tym zespołami dworskimi w Baruchowie i Czarnem oraz drewnianym kościołem parafialnym Świętej Trójcy w Kłotnie, zbudowanym w 1881 roku. Ciekawe jest również to, że na terenie gminy znajdują się zabytkowe domy i parki z XIX wieku, co świadczy o jej historycznym dziedzictwie. Gmina Baruchowo to miejsce, w którym historia, przyroda i architektura spotykają się, tworząc unikalny charakter regionu. Na dzień 31 grudnia 2017 roku, gmina liczyła 3482 mieszkańców, co wskazuje na niewielką, ale stabilną społeczność lokalną.