Lubień Kujawski

Lubień Kujawski to gmina miejsko-wiejska w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, o powierzchni 150,21 km², z populacją wynoszącą w 2004 roku 7603 mieszkańców. Gmina ma bogate dziedzictwo architektoniczne, w tym zespół dworski w Kamiennej oraz wiele zabytków o znaczeniu historycznym, takich jak kościół parafii św. Prokopa w Kłóbce z 1880 roku oraz neogotycki kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Lubieniu Kujawskim z lat 1884-86. W gminie znajduje się również dwór obronny z XIV-XVII wieku oraz liczne zespoły dworskie, jak te w Kłóbce, Rutkowicach, i Rzeżewie Małym. Gmina historycznie należała do powiatu włocławskiego w guberni warszawskiej, a Lubień w 1870 roku utracił prawa miejskie, które odzyskał w 1919 roku. Gmina Lubień Kujawski odgrywa ważną rolę w lokalnej kulturze, a bogactwo zabytków przyciąga zainteresowanie turystów. Miejscowości w gminie, takie jak Kłóbka, Antoniewo czy Rzeżewo Małe, mają swoje unikalne historie i architekturę, co czyni je interesującymi do zwiedzania. Mieszkańcy gminy żyją w harmonii z naturą, gdzie 87% powierzchni stanowią użytki rolne, a 5% użytki leśne. Gmina jest sąsiadem z innymi gminami, co stwarza możliwość współpracy oraz wymiany kulturowej.