Kościół poewangelicki w Aleksandrowie Łódzkim

Kościół poewangelicki w Aleksandrowie Łódzkim, znany jako Kościół św. Stanisława Kostki, jest zabytkową świątynią wzniesioną w latach 1827-1828 dla zboru ewangelickiego, zaprojektowaną przez architekta Gabriela Witkowskiego. Jego budowla w stylu klasycystycznym, otynkowana z cegły, charakteryzuje się prostokątnym planem i pseudobazylikowym wnętrzem, które zawiera trzy nawy oraz charakterystyczne empory. Wrażenie architektoniczne potęgują detale takie jak pilastry, fryz i płaskorzeźby, a także trójspadowy dach zwieńczony krzyżem łacińskim. Pierwotnie użytkowany jako miejsce kultu dla ewangelików, od 1945 roku przeszedł szereg zmian przeznaczenia. Po II wojnie światowej kościół został przekazany rzymskokatolickiej parafii, pełniąc rolę kościoła filialnego. W latach 2002-2017 obiekt był wykorzystywany jako Ekumeniczne Centrum Dialogu Religii i Kultur, a w 2016 roku stał się katedrą biskupa Kościoła Starokatolickiego w RP, co podkreśla jego znaczenie jako miejsca dialogu międzywyznaniowego. W grudniu 2022 roku ustanowiono tam parafię Kościoła Starokatolickiego. Ciekawostką jest, że kościół utrzymał swoje organy piszczałkowe, które obecnie zastąpiono instrumentem elektronicznym, jednak szafa organowa pozostała oryginalna. Kościół obok pełni ważną funkcję kulturalną, będąc miejscem organizacji uroczystości miejskich oraz spotkań międzywyznaniowych, co łączy różne tradycje religijne i kulturowe społeczności lokalnej. Do zespołu świątyni należy także klasycystyczna pastorówka, w której obecnie znajduje się Biblioteka Publiczna, co dodatkowo wzbogaca ofertę kulturalną Aleksandrowa Łódzkiego.