Nowy Bedoń

Nowy Bedoń to wieś w Polsce w województwie łódzkim, z bogatą historią, sięgającą przynajmniej 1391 roku. Początkowo nazywana Będoniem, miejscowość zmieniła nazwę na Bedoń w okresie międzywojennym. W XV wieku ziemie te były w posiadaniu rodziny Będońskich herbu Nałęcz, a później przeszły w ręce Wincentego Trembeckiego. Majatek pozostawał w rodzinie Trembeckich do konfiskaty w 1945 roku. Ważnym aspektem historycznym jest obecność modrzewiowej belki z napisami pochodzącymi z 1751 roku, która jest obecnie w posiadaniu potomka ostatnich właścicieli. W 1791 roku majątek liczył około 1200 mórg, a w XIX wieku przeszedł na kolejne pokolenia rodziny Koźmińskich i Kochanowskich. Jan Kochanowski, syn Eufemii i Jana, był profesorem historii i rektorem Uniwersytetu Warszawskiego. Kulturalnym wkładem rodziny w życie wsi było fundowanie szkoły oraz kościoła, a także prace na rzecz lokalnych kółek rolniczych. Dwór, który pierwotnie powstał na przełomie XVIII i XIX wieku, uległ zniszczeniu podczas I wojny światowej, a następnie został odbudowany przez architekta Józefa Kaban-Korskiego. Dwór, obecnie w ruinie, cechuje się eleganckim stylem architektonicznym, z pięcioma osiami oraz portykiem toskańskim. Teren wokół dworu był otoczony parkiem zaprojektowanym przez Ignacego Koźmińskiego, w którym przetrwały ponad 200-letnie dęby, jawory, lipy i wiązy. W parku można znaleźć także osiem pomników przyrody, w tym dęb szypułkowy i różne gatunki lip oraz wiązów. Ciekawostką jest aleja brzozowa, prowadząca do dworu, która jest dzisiejszą ulicą Sienkiewicza. Mimo trudnej historii i wielu zmian, Nowy Bedoń pozostaje miejscem o znaczącym dziedzictwie kulturowym i przyrodniczym.