Sieradzki Park Etnograficzny

Sieradzki Park Etnograficzny to skansen zlokalizowany w wschodniej części Sieradza, który stanowi oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu. Jego historia sięga lat 60. XX wieku, kiedy to z inicjatywy Zofii Neymanowej, dyrektorki Muzeum Regionalnego w Sieradzu, powstała koncepcja stworzenia skansenu. W 1973 roku podjęto decyzję o budowie placówki, której pierwszymi obiektami były chałupa tkacza ze Zgierza oraz zagroda rzeźbiarza ludowego Szczepana Muchy. Mimo przerwy spowodowanej kryzysem gospodarczym, w 1986 roku wrócono do idei, a 17 stycznia 1987 roku wojewoda sieradzki wydał zgodę na budowę parku. Skansen promuje kulturę ludową regionu sieradzkiego poprzez program Krzesiwo, obejmujący warsztaty z twórcami ludowymi. Architektonicznie park prezentuje różnorodność tradycyjnych budowli, w tym chałupę z XIX wieku czy otwartą zagrodę charakterystyczną dla Ziemi sieradzkiej, w skład której wchodzą stodoły i obórki. Ciekawostką jest "Skrzynia czasu", w której mieszkańcy Ziemi sieradzkiej pozostawili pamiątki i wspomnienia, zakopaną w 2010 roku. Skansen jest ważnym miejscem nie tylko dla zachowania lokalnej kultury, ale także dla edukacji i integracji społeczności.