Aleja Karola Anstadta, o długości około 200 m, znajduje się w północnej części Śródmieścia Łodzi, łącząc ul. Pomorską z ul. Północną oraz prowadząc do parku Helenów, założonego przez rodzinę Anstadtów. Ulica nosi imię XIX-wiecznego przedsiębiorcy, Karola Anstadta, znanego z założenia browaru. Aleja ma status drogi gminnej i charakteryzuje się jednojezdniowymi pasami ruchu w obu kierunkach. Jej historia sięga końca lat 80. XIX wieku, kiedy to została wytyczona jako droga prywatna, co miało na celu ułatwienie dojazdu do parku. Ulica stała się znana dzięki tramwajom, które po raz pierwszy przejechały tę trasę w 1898 roku, inaugurując transport tramwajowy w Łodzi. W okresie I wojny światowej aleja zmieniła nazwę na Anstadtstraße, jednak po wojnie przywrócono ją do wersji polskiej, a w 1918 roku nadano jej status alei. W trakcie II wojny światowej aleja przeszła przez liczne zmiany nazewnictwa związane z okupacją niemiecką i po wojnie funkcjonowała jako ulica 19 Stycznia, upamiętniająca zakończenie okupacji w 1945 roku. Obecnie aleja Karola Anstadta znana jest z gmachu XII Liceum Ogólnokształcącego, gdzie upamiętnione są ofiary Gestapo oraz Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Ułożono tam pomnik Ofiar Komunizmu, pierwszy w Polsce monument poświęcony ofiarom represji. Architektonicznie istotne są również kamienice wpisane do gminnej ewidencji zabytków. W ostatnich latach aleja stała się obszarem badań archeologicznych, w wyniku których odkryto wiele historycznych artefaktów. Aleja jest także istotnym punktem komunikacyjnym, którym obecnie kursują autobusy miejskie. W przeszłości łączyła wiele linii tramwajowych, powracając do życia jako linia autobusowa. Architektura i historia alei odzwierciedlają przemiany Łodzi na przestrzeni wieków oraz jej złożoną tożsamość, będąc świadkiem życiorysów wielu ludzi oraz wydarzeń, które kształtowały miasto.