Dom przedpogrzebowy w Łodzi

Dom przedpogrzebowy w Łodzi to niezwykle ważny obiekt architektoniczny i kulturalny, który znajduje się we wschodniej części nowego cmentarza żydowskiego. Zbudowany w 1898 roku z inicjatywy Miny Konsztat, wdowy po Hermanie, stanowi największy tego typu budynek w Polsce oraz jeden z największych na świecie. Projektantem był architekt Adolf Zeligson, który stworzył budowlę z podziałem na część męską i żeńską. Niestety, podczas II wojny światowej budynek został zdewastowany, a po wojnie przez wiele lat pozostawał opuszczony i popadał w ruinę. Dopiero w 1987 roku Fundacja Rodziny Nissenbaumów podjęła się kapitalnego remontu, przywracając budynkowi dawną świetność. Obecnie centralna część budynku nadal spełnia swoją pierwotną funkcję, natomiast boczne pomieszczenia mieszczą galerię zdjęć oraz pomieszczenia gospodarcze. Interesującym elementem jest oryginalny XIX-wieczny karawan, który znajduje się we wnętrzu. Dom przedpogrzebowy nie tylko jest świadectwem bogatej historii społeczności żydowskiej w Łodzi, ale także reprezentuje wartości kulturowe związane z pamięcią i tradycją. Jego wpisanie do wojewódzkiej ewidencji zabytków podkreśla jego znaczenie jako cennego dziedzictwa architektonicznego.