Salomon Barciński

Salomon Barciński był łódzkim przemysłowcem urodzonym 5 lipca 1850 roku w Nieszawie, zmarłym 9 kwietnia 1902 roku w Łodzi. Był członkiem organizacji „Talmud-Tora”, skupiającej postępowych Żydów, działającej w końcu lat osiemdziesiątych XIX wieku. W 1884 roku założył fabrykę wyrobów wełnianych przy ulicy Tylnej 6. W ciągu dwóch lat rozwinął swoje przedsiębiorstwo, tworząc przędzalnię, tkalnię i wykończalnię wyrobów wełnianych oraz półwełnianych, które stało się jednym z pierwszych zakładów w Łodzi oświetlanych elektrycznie. Barciński, jako pionier przemysłu tekstylnego, przyczynił się do rozwoju miasta, które w tym okresie przeżywało intensywny rozwój przemysłowy. Jego żona, Róża Rozalia Birnbaum, pochodziła z rodziny Izydora Birnbauma, co podkreśla znaczenie towarzyskie i kulturalne rodziny Barcińskich. Mieli trzech synów, Henryka, Stefana i Marcelego, a po jego śmierci w 1921 roku zakłady przekształcono w Spółkę Akcyjną, która przyjęła nazwę Przemysł Wełniany S. Barciński i S-ka. Po II wojnie światowej zakłady otrzymały nazwę Państwowe Zakłady Przemysłu Wełnianego nr 3 im. 9 maja. Barciński został pochowany na nowym cmentarzu żydowskim, co podkreśla jego przynależność do żydowskiej społeczności Łodzi oraz lokalne korzenie kulturowe. Jego działalność nie tylko wpłynęła na rozwój przemysłu tekstylnego w Łodzi, ale również na lokalną historię i społeczność, w której żył i pracował.