Błaszki, miasto w województwie łódzkim, położone w powiecie sieradzkim, to miejscowość z bogatą historią, sięgającą czasów I Rzeczypospolitej, gdzie w XIII wieku pełniły funkcję siedziby parafii. Najstarszy znany dokument dotyczący Błaszek pochodzi z 1437 roku. W 1652 roku król Jan Kazimierz nadał miejscowości przywilej targowy, a w 1729 roku Błaszki uzyskały status miasta. Gospodarczo rozwijały się głównie dzięki rzemiosłu, w tym sukiennictwu i garbarstwu, a później także tkactwu oraz szewstwu w ramach kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego. Przed II wojną światową miasto liczyło około 5700 mieszkańców, blisko 50% stanowili Żydzi, którzy zostali wymordowani przez Niemców. Po wojnie Błaszki straciły część swego dziedzictwa żydowskiego, a zmiana nazwy na Schwarzau przez administrację niemiecką pozostawiła ślad w pamięci lokalnej społeczności. W miastach można znaleźć wiele zabytków, takich jak kościół św. Anny, wybudowany w latach 1779-1789, dom społeczny „Błaszkowianka” oraz kilka domów mieszkalnych z przełomu XVIII i XIX wieku. W ostatnich latach Błaszki stają się miejscem aktywności kulturalnej, oferując różnorodne zajęcia w Centrum Kultury, które prowadzi grupy artystyczne, w tym orkiestrę dętą. Mieszkańcy mają do dyspozycji przedszkole, szkoły podstawowe oraz liceum. Miejscowy Klub Sportowy Piast Błaszki oraz harcerstwo również przyczyniają się do lokalnej aktywności. Błaszki, jako ośrodek drobnego przemysłu obuwniczego, meblarskiego i spożywczego, korzystają z dobrze rozwiniętej infrastruktury transportowej, obejmującej drogi krajowe i wojewódzkie. Miasto jest również miejscem spotkań różnych wspólnot wyznaniowych, w tym Kościoła rzymskokatolickiego oraz Świadków Jehowy. Mimo że liczba mieszkańców w 2023 roku wynosiła 1987, Błaszki wyróżniają się bogatą historią, architekturą i zaangażowaniem lokalnej społeczności w życie kulturalne i sportowe.