Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Biłgoraju

Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej i Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Biłgoraju jest świątynią rzymskokatolicką w stylu późnobarokowym, stanowiącą zabytek architektury. Zlokalizowany w centralnej części miasta, otoczony jest dawnym cmentarzem, a w jego okolicy znajdują się zabudowania przykościelne, w tym plebania oraz dom zakonny sióstr serafitek. Kościół jest nie tylko miejscem kultu, ale również ważnym punktem kulturalnym dla lokalnej społeczności, będąc dekanalnym kościołem parafialnym. W otaczającym go murze znajdują się zabytkowe figury, w tym jedna z 1699 roku. Architektura świątyni, wybudowanej z cegły pokrytej tynkiem, przedstawia układ krzyża łacińskiego. Wnętrze kościoła jest jednonawowe, z dwoma wieżami dzwonniczymi na fasadzie. Wyposażenie, głównie późnobarokowe, liczy m.in. odnawiane ołtarze i relikwie świętych. Historia kościoła sięga XVI wieku, kiedy to miejsce początkowo zajmował zbór kalwiński, a następnie powstał kościół katolicki. Pierwsza drewniana świątynia została wzniesiona około 1700 roku, a obecny murowany kościół zaczął powstawać w 1732 roku, ukończono go w 1755 roku. W XIX wieku odbyły się liczne modernizacje, a tragiczne wydarzenia II wojny światowej doprowadziły do spalenia kościoła w 1939 roku. Po wojnie dokonano odbudowy, wprowadzając wiele elementów nawiązujących do wcześniejszego wystroju, w tym nowe organy i ołtarz. Współczesne remonty obejmowały kompleksową konserwację zarówno wnętrza, jak i elewacji budynku, co świadczy o jego znaczeniu dla lokalnej społeczności. Kościół pozostaje istotnym symbolem kulturalnym i religijnym Biłgoraja, z bogatą historią oraz architekturą, która przyciąga uwagę zarówno wiernych, jak i turystów.