Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Hannie to zabytkowy obiekt sakralny, którego historia sięga 1726 roku, kiedy to pojawiła się pierwsza pisemna wzmianka o istniejącej świątyni. W latach 1739–1742 z inicjatywy Hieronima Floriana Radziwiłła powstała cerkiew unicka, która została ukończona w 1750 roku. W 1791 roku zrealizowano polichromię, a także zbudowano kapliczkę bazyliańską, upamiętniającą misje święte. W XIX wieku, szczególnie po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej przez carskie władze w 1875 roku, cerkiew zmieniła wyznanie na prawosławne. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku świątynię przejął Kościół rzymskokatolicki, a w 1924 roku utworzono pierwszą parafię rzymskokatolicką w Hannie. Kościół charakteryzuje się barokowym wystrojem wnętrza oraz polichromią z XVII wieku, która jest malowana na płótnie. W obrębie kompleksu znajduje się także drewniana dzwonnica z 1739 roku oraz stary cmentarz z kaplicą św. Anny z 1880 roku. Historia tej świątyni odzwierciedla zmiany religijne, społeczne i kulturowe w regionie, a także ukazuje ewolucję architektoniczną w kontekście dominujących w danym okresie stylów. Kościół pełni nie tylko funkcje sakralne, ale jest również ważnym miejscem kulturowym i historycznym w lokalnej społeczności.