Sławatycze

Sławatycze to wieś w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, położona nad Bugiem, na obszarze Równiny Kodeńskiej. Dawniej miasto magnackie, w XVIII wieku należące do województwa brzeskolitewskiego, a w latach 1975–1998 do bialskopodlaskiego. Miejscowość liczyła 1104 mieszkańców według spisu z 2011 roku. Historia Sławatycz sięga 981 roku, kiedy to tereny zostały zdobyte przez Włodzimierza. Zmiany przynależności terytorialnej miały miejsce przez wieki, z wpływami Rusi, Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Prawa miejskie otrzymano w 1577 roku, a po III rozbiorze w 1795 roku Sławatycze znalazły się pod dominacją Habsburgów. Miejscowość wzięła aktywny udział w różnych zrywach narodowych, w tym powstaniu styczniowym, co doprowadziło do utraty praw miejskich. W czasie II wojny światowej mieszkańcy Sławatycz doświadczyli brutalnej okupacji hitlerowskiej oraz założenia getta dla ludności żydowskiej. Fundamenty współczesnej architektury w Sławatyczach tworzy układ miejski z rynkiem otoczonym zabudową, w tym neorenesansowy kościół parafialny i cerkiew prawosławną. Ciekawą tradycją jest zwyczaj „brodaczy”, kultywowany w ostatnich dniach roku, podczas którego młodzieńcy przebierają się w kolorowe stroje i kolędują po domach. Zwyczaj ten został uznany za element niematerialnego dziedzictwa kulturowego Polski. Sportowo, wieś reprezentuje Gminny Ludowy Klub Sportowy Perła Sławatycze, który występuje w bialskiej klasie A. Nadbużański szlak rowerowy stanowi atrakcję turystyczną, zachęcając do eksploracji okolicznych terenów. W Sławatyczach można dostrzec bogatą historię oraz tradycje, które wciąż żyją w społeczności lokalnej.