Działy Grabowieckie

Działy Grabowieckie to mezoregion fizycznogeograficzny wschodniej części Wyżyny Lubelskiej, charakteryzujący się różnorodnym krajobrazem, w tym głębokimi dolinami i wąskimi grzędami o wysokości od 190 do 311 m n.p.m. Główne miejscowości to Grabowiec i Skierbieszów, a na terenie regionu przepływają rzeki, takie jak Wolica i Wojsławka, będące prawobrzeżnymi dopływami Wieprza. Obszar ten jest bogaty kulturowo, z licznymi świątyniami i cmentarzami katolickimi i prawosławnymi, co odzwierciedla jego złożoną historię. Działy Grabowieckie były także miejscem pacyfikacji podczas II wojny światowej, kiedy to mieszkańców wysiedlono, aby osiedlić niemieckich kolonistów z Rumunii i Jugosławii. W 1995 roku ustanowiono Skierbieszowski Park Krajobrazowy, który obejmuje tereny polno-leśne, przeważnie z lasami liściastymi, w tym bukiem, grabem i jaworem, zajmując powierzchnię 35 488 ha z otuliną 13 079 ha. W regionie znajdują się również liczne rezerwaty przyrody, takie jak „Broczówka”, „Głęboka Dolina”, „Rogów” i „Wygon Grabowiecki”, chroniące unikalne ekosystemy i gatunki roślin i zwierząt. Wśród zabytków architektury wyróżniają się kościoły w Bończy, Skierbieszowie i Surhowie, a także Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bończy. Na uwagę zasługują również zespoły dworskie i pałacowe w miejscowościach takich jak Orłów Murowany, Stryjów i Kalinówka, a także park dworski w Hajownikach oraz zajazd w Kraśniczynie. Region Działów Grabowieckich, z jego bogatą historią, różnorodnym krajobrazem i cennymi zasobami przyrodniczymi, stanowi fascynujące miejsce do odkrywania zarówno dla miłośników natury, jak i historii.