Puszcza Solska

Puszcza Solska to jedno z osiedli miasta Biłgoraja, które ma bogatą historię i różnorodne zagospodarowanie. W przeszłości areał ten był zalesiony i przesiąknięty życiem religijnym, szczególnie katolickim, od czasów założenia klasztoru franciszkanów w 1644 roku. Zespół sakralny skupiony wokół Sanktuarium św. Marii Magdaleny oraz prawosławna cerkiew św. Jerzego współtworzą architektoniczne dziedzictwo osiedla. W ciągu wieków, Puszcza Solska przeżywała liczne zniszczenia podczas wojen, a także znaczne zmiany demograficzne, zmieniając jednocześnie status z wsi na osiedle miejskie w 1954 roku. Współczesna zabudowa obejmuje tereny przemysłowe, usługowe i mieszkalne, a także zdrowotne, z istotnymi instytucjami jak szpital, szkoły, i placówki samorządowe. Teren osiedla jest również zróżnicowany pod względem ekologicznym, z zielenią, ogródkami działkowymi oraz nieużytkami wzdłuż dolin rzecznych. Warto również zaznaczyć, że Puszcza Solska była miejscem walk podczas II wojny światowej oraz w czasie powstania styczniowego, co nadaje jej dodatkowego znaczenia w polskiej historii. Na terenie osiedla znajdują się także miejsca pamięci, pomniki oraz miejsca przeznaczone do uprawiania sportów, jak autodrom z torami kartingowymi. Osiedle zyskało formalny status jednostki administracyjnej w 2004 roku, co podkreśla jego znaczenie w strukturze Biłgoraja.