Wielka Synagoga w Kraśniku

Wielka Synagoga w Kraśniku, znajdująca się przy ulicy Bożniczej obok Małej Synagogi, została zbudowana w latach 1637–1654 na miejscu drewnianego pierwowzoru. W XVIII i XIX wieku przeszła przebudowy, m.in. dodano dwukondygnacyjny babiniec od strony północnej oraz parterowy przedsionek od zachodu. W czasie II wojny światowej synagoga została zniszczona przez okupantów, a po wojnie przeznaczono ją na warsztaty spółdzielni rzemieślniczej. Lata 1980–1989 to okres zaniedbania i braku właściciela, podczas gdy od 1989 roku rozpoczęto próby remontu, ograniczającego się głównie do wymiany dachu. Od 2005 roku synagoga jest dostępna do zwiedzania, a dochody z biletów przeznaczane są na dalszy remont. Zgodnie z porozumieniem z 2007 roku, planowane jest utworzenie ośrodka spotkań trzech kultur: polskiej, żydowskiej i ukraińskiej. Dokumentacja techniczna zespołu synagogalnego została przygotowana przez Fundację Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego z pomocą Ministerstwa Kultury, a pierwszy etap rewitalizacji budynku rozpoczął się w 2010 roku. Architektonicznie, synagoga ma formę murowaną, na planie kwadratu z łamanym dachem, a wewnątrz znajduje się sklepienie kolebkowe oraz polichromie z przełomu XIX i XX wieku, przedstawiające m.in. wizerunki lewiatana i woła. Synagoga jest ważnym elementem dziedzictwa kulturowego Kraśnika, symbolizującym historię lokalnej społeczności żydowskiej i jej znaczenie w wielokulturowym krajobrazie regionu.