Lubrza

Lubrza, dawniej Liebenau, to wieś w województwie lubuskim, siedziba gminy, położona malowniczo nad jeziorami Goszcza, Lubie i Lubrza. Wieś o charakterze turystycznym ma bogatą historię, sięgającą pierwszych wzmiankach z 1246 roku, kiedy to była osadą rycerską i miała prawa miejskie aż do XVII wieku oraz w latach 1857–1946. W okresie średniowiecza Lubrza rozwijała się dzięki położeniu na szlaku handlowym z Świebodzina do Gorzowa. Miejscowość była pod zarządem cystersów z Paradyża, co wpłynęło na rozwój rolnictwa i rzemiosła. W XVIII wieku, po sekularyzacji, Lubrza zyskała samorząd lokalny i stała się ośrodkiem produkcji węgla brunatnego, co wpłynęło na przyrost ludności. W 1890 roku osiągnęła najwyższy stan zaludnienia – 1303 mieszkańców. Architektonicznie wyróżnia się neoromańskim kościołem św. Jana Chrzciciela z 1848 roku oraz reliktami średniowiecznej rezydencji rycerskiej. W Lubrzy znajduje się również cmentarz katolicki z końca XIX wieku, gdzie zachowały się nieliczne stare nagrobki. Kultura w miejscowości kwitnie, z Gminnym Ośrodkiem Kultury organizującym różnorodne wydarzenia, takie jak Noc Nenufarów czy Święto Konstytucji 3 Maja. Miejscowość ma także swoją Gminną Bibliotekę Publiczną i Publiczną Szkołę Podstawową, instytucje zaangażowane w życie lokalnej społeczności. Ciekawostką jest, że w regionie na przestrzeni lat rozwijały się piękne szlaki turystyczne, a lokalna fauna i flora oraz jeziora stanowią atrakcję dla turystów. Lubrza, znana z bocznych dróg i malowniczych krajobrazów, jest idealnym miejscem nie tylko do rekreacji, ale także do odkrywania regionalnej historii i kultury.